به هفت اثر معماری و مجسمهسازی دوران باستان، عجایب هفتگانه گفته میشود. نام این هفت اثر در قرن دوم قبل از میلاد توسط «انتیپاتر صیدایی» در یک کتاب ثبت شد. تمام عجایب هفتگانه در زمانی که نام آنها در کتاب موردنظر ثبت شد، سالم بودند.
هرم بزرگ جیزه، باغهای معلق بابل، معبد آرتمیس، تندیس زئوس، آرامگاه هالیکارناسوس، غول رودس و فانوس اسکندریه تشکیلدهنده عجایب هفتگانه جهان قدیم هستند.